Deze keer gingen we naar Maartensdijk en waren daar te gast bij de familie Willemse.
Vader Gert is opnieuw lid van onze vereniging vanaf 1999, eerder was hij dit in ± 1984 en zoon
Jean Paul, ons enige jeugdlid, is dit sinds 2003. Beide zijn het vogelliefhebbers in hart en nieren.
Ja, en dan de gebruikelijke vraag “hoe zijn jullie er toe gekomen om van de vogels je hobby te
maken”. Vroeger thuis bij Gert waren er altijd dieren in en om het huis, er was een hok waar diversen dieren waren gehuisvest.

Met de komst van sierduiven en kippen werd dik hok gedeeltelijk omgebouwd tot volière.
Toen de ouders van Gert 25 jaar getrouwd waren kregen ze van een vriend een Geit cadeau.
Samen met de kippen, konijnen, kuikens en deze geit een bonte  verzameling aan levend materiaal.
Ook Gert zijn broer was een vogelliefhebber, is ook nog lid van onze vereniging geweest.
Broer deed ook mee aan de tentoonstellingen, voor aanvang van een  tentoonstelling had hij
parkieten opgekooid om  in te zenden, helaas,  doordat de schuur waar de opgekooide vogels stonden, afbrandde ging deze inzending niet door.
Eenmaal zelfstandig wonende was er ruimte voor het zelf houden van dieren. Naast een aquarium en een hond waren dit vogels.

Gehuisvest in 10/12 broedkooien op een slaapkamer werd er begonnen met de kweek van kanaries. De kleurslagen toen waren, goudgroen, groen en leiblauw.
Er werd toen heel gericht met deze kleurslagen gekweekt.
Een enorme invasie van bloedluis maakte een eind aan het houden van vogels in een kamer boven, vanzelfsprekend was mevrouw Willemse niet blij met de bloedluis.
Maar gelukkig was er ruimte voor het bouwen van een volière vanaf dat moment kon er gekweekt worden voor deelname aan de tentoonstelling.
Een van de eerste inzendingen was op de tentoonstelling in het toenmalige gebouw van de KBH aan de Nieuwstraat.  Er werden toen ook kwartels ingezonden.
Toen zowel Gert als zijn vrouw werkte was er te weinig tijd om de vogels goed te kunnen verzorgen en werd alles weg gedaan. Maar, ook bij Gert kruipt het bloed waar het niet gaan kan en na ± 10 jaar begon hij toch weer naar zijn vogelhobby

te verlangen. Jean Paul maakte nu ook deel van het gezin uit en vooral
voor zo’n kleine jongen zou het toch wel leuk zijn als er weer vogels kwamen.
Dit was natuurlijk een argument waar moeder de vrouw eigenlijk geen nee tegen kon zeggen.
In eerste instantie waren er kleurkanaries, gouldamadines en valkparkieten.
Begonnen werd er met 3 broedkooien. Al gauw werd duidelijk dat de valkparkieten eigenlijk te groot waren voor een kleine volière. Jean Paul is de parkieten trouw gebleven en dan vooral
van de Engelse grasparkieten is hij gecharmeerd.  Maar naast de parkieten kweekt hij ook met zebravinken. Zowel Gert als Jean Paul hebben hun eigen vogels en  eigen ringnummers, maar de verzorging doen ze veelal gezamenlijk.

Dit is natuurlijk een prima zaak, kan Jean Paul een keer  niet dan neemt Gert de honneurs waar en omgekeerd is dit natuurlijk ook het geval. Omdat veel soorten en kleurslagen mooi worden gevonden vliegen er nog al wat soorten rond waar dan ook mee wordt gekweekt.
Gekweekt wordt er door beiden in zowel de volière als in broedkooien met onder andere, zebravinken, kanaries, groenlingen, papagaai-amadine, putter, sijs, spitsstaarten,
bichenow, binse-astrilde, geelgors en natuurlijk de Engelse grasparkieten.
Deze laatste zijn toch wel de favorieten van Jean Paul. Het is goed te zien dat beiden een eigen kijk op de vogels hebben en dat Gert ook van Jean Paul nog wel iets op kan steken en andersom is dit natuurlijk ook het geval. Beiden zijn altijd op de verenigingsavonden aanwezig.

Onze laatste vraag aan hen is “wat vinden jullie van de vereniging en wat zouden jullie anders willen zien”. Zowel Jean Paul als Gert zijn zeer enthousiast over de vereniging en zeggen dat we gewoon zo door moeten gaan. Gert zou wel eens een lezing willen over voeding en voorkoming of genezing van ziektes.  Deze suggestie nemen we mee naar de bestuursvergadering. Ook nu waren we weer te gast bij twee positief ingestelde leden van onze vereniging. Mevrouw Willemse, bedankt voor de goede verzorging